Fascinerend vind ik de gang van zaken rond de verkiezingen in de Verenigde Staten. Nou weet ik dat er in Nederland altijd buitenproportioneel veel aandacht is voor wat er zich over de plas afspeelt, veel meer dan bijvoorbeeld bij onze eigen Europese verkiezingen. Maar dit jaar vind ik dat terecht. Wat zich nu aftekent, is een botsing van wereldbeelden, waarvan wij hier in Nederland nog veel kunnen leren. Dat heeft met twee dingen te maken, namelijk de term vrijheid en de uitspraak ‘we can’t go back’.

Vrijheid wordt al decennia door de Republikeinen begrepen als geen overheidsbemoeienis. Een negatief vrijheidsbegrip waarbij iedereen het maar zelf moet en mag uitzoeken. Vrijelijk en zonder restricties de dingen kunnen doen die je wilt. Volledige eigendomsrechten over alles wat je bezit. Positief voor degenen die iets hebben, negatief voor hen die niets hebben. Het concept van vrijheid van Harris is een ander begrip. Hier gaat het om zelfbeschikking en om het bieden van...