Het is een understatement te zeggen dat we in onzekere tijden leven. Meer dan ooit is er behoefte aan een toekomstbeeld. Een samenleving beweegt zich niet in rechte lijnen. Soms opent zich een breuklijn – een diepe, gapende kloof tussen het oude en het nieuwe. Aardschokken door technologie, geopolitiek en demografie duwen landen omhoog of sleuren ze omlaag. Het is als een tektonische plaat-verschuiving: het oude fundament breekt open, en aan de overkant gloort een onbekende wereld. Alleen, durven we de sprong te wagen?

De reflex is echter zelden om te springen. Liever koesteren wat we hebben en wat bekend is. Neem de geschiedenis van Nederland. Een toevallige cocktail van nieuwe kennis, technologische vooruitgang en strategische ligging katapulteerde het land in de 17de eeuw naar de wereldtop. Betere schepen, financiële innovatie en een ongekende handelsgeest bouwden een brug naar ongekende welvaart. Maar toen de breuklijn zich opnieuw aandiende – de Engelsen wonnen de...