Met een hoge ranking kun je als universiteit pronken. Je zet ‘m goed zichtbaar op je website en vervolgens trek je er internationale bachelor- en masterstudenten mee over de streep, en zien grote bedrijven je als een interessante samenwerkingspartner. De IND gebruikt de rankings zelfs als criterium om verblijfsvisa uit te delen: een buitenlandse wetenschapper die een baan aan een Nederlandse universiteit wil, moet afgestudeerd zijn aan een instelling die in de top-200 staat van minstens twee verschillende ranglijsten.

De zogeheten Times Higher Education World University Ranking – THE-WUR – is namelijk niet de enige in zijn soort. Er is een waar oerwoud aan ranglijsten ontstaan. Allemaal claimen ze te weten waar de beste universiteit ter wereld staat. En vooral: wat een instelling een topuniversiteit maakt.

De succesformule

THE-WUR is een zogeheten league table: een eendimensionale tabel waarin alle deelnemende universiteiten worden gerangschikt naar kwaliteit. Er bestaan ook...