Een vriend van me had een belangrijke onderscheiding gekregen en vierde dat met een etentje. Het gezelschap bestond voornamelijk uit mannen, op mijzelf en de vrouw van de laureaat na. Ik vroeg me af waar de vrouwen waren. Legden zij thuis de kinderen op bed? Ik corrigeerde mezelf: misschien stonden zij een avondcollege te geven, draaiden ze een nachtdienst of hingen ze met hun eigen vrienden in de kroeg. Misschien hadden ze geen zin om met al deze ronkende ego’s aan tafel te zitten.

Naast me voerden een cardioloog en een filosoof een discussie over het individualisme versus het collectivisme. De filosoof vond dat we te ver waren doorgeschoten met ons individualisme. Alleen in een samenleving waarin zo weinig oog is voor het collectieve belang, kon het rechtspopulisme zegevieren. De cardioloog prees zich gelukkig met de verworvenheden die het liberalisme hem hadden gebracht: de mogelijkheid om zich te ontwikkelen in vrijheid. Waar zouden we zijn zonder het liberalisme? Hij...