In de technocratische wereld van het grote geld gelden andere wetten dan in de wereld van democratisch gekozen bestuurders. Hier geen ellenlange vergaderingen over minieme koopkrachtstijgingen, of ministers die beleid terugdraaien maar wel de doelstellingen handhaven en dan geen idee hebben hoe ze die ooit gaan halen. Geen openbare debatten over de consequenties van beleid, laat staan over de betaalbaarheid van voorzieningen.

Op financiële markten gaat alles veel makkelijker, maar zeker niet democratischer. Twee grote ontwikkelingen hebben de afgelopen twintig jaar het grote geld nog meer macht gegeven dan het toch al had. Ten eerste is dat de opkomst van het vermogensbeheerkapitalisme, en ten tweede het actieve ingrijpen van centrale bankiers.

Het overgrote deel van al het geld in de wereld wordt beheerd door een beperkt aantal vermogensbeheerders. Natuurlijk, vermogensbeheerders waren er altijd al. Maar sinds de financiële crisis hebben banken een groot deel van die...