sonderlede
Dit verhaal is ook te beluisteren.

Liefde schijnt een favoriet thema te zijn van mensen op hun sterfbed, als ze een laatste keer terugkijken op hun bestaan en wat ze daarin de meeste waarde toedichten. Het heeft me altijd verbaasd, omdat een aanzienlijk deel van een mensenleven juist wordt bepaald door haat. Verschillende afsplitsingen ervan, zoals wrok, jaloezie of zelfkritiek, leiden tot keuzes die vaak een veel grotere impact hebben dan die geboren uit liefde. 

Waarschijnlijk komt het door de slechte reputatie van haat: op een sterfbed heeft men de neiging het gezellig te houden. In het aangezicht van de knekelman valt er weinig meer te vechten of te vrezen – je op hatelijke wijze verhouden tot anderen, wat in het dagelijkse bestaan zoveel energie vrat, lijkt opeens een zinloze exercitie. 

Ik wil geen lans breken voor de herwaardering van haat bij het laatste afscheid, maar wel bij leven, omdat het zó’n wezenlijke emotie is voor...