Het is een pooltje, dacht ik eerst. Een pooltje van opiniemakers, die lekker kunnen praten en nooit te beroerd zijn om ergens iets van te vinden. En uit dat pooltje vissen kranten, radioprogramma’s en talkshows dan dagelijks een paar geschikte kandidaten die de publieke opinie mogen vormen en bijsturen. Zo zag ik dat voor me.

En je kunt natuurlijk allerlei commentaar hebben op die gang van zaken – je kunt je afvragen waar Jort Kelder de expertise vandaan haalt om mee te praten over geopolitiek, of hoe gezond het is om René van der Gijp avond na avond zijn longen uit zijn lijf te laten lachen om zijn eigen seksistische grappen – maar het is ook wel logisch dat het zo gaat. Je staat bij redacties in de rolodex als Mens met Mening en dus word je regelmatig benaderd om je mening te geven.

Maar de laatste weken ben ik gaan twijfelen of dat daadwerkelijk is hoe het gaat. Ik vrees dat ik iets veel verontrustenders, iets heel sinisters op het spoor ben. Ik heb namelijk een gerucht...