Het lag niet eens aan de Boekenweek die weer feestelijk is afgetrapt, maar opeens zat ik in een De man zonder eigenschappen-rabbit hole. Ik heb het boek van Robert Musil uit 1930 tot mijn spijt nooit uitgelezen. Ik ben er vele malen aan begonnen, ik heb het in de oorspronkelijke taal geprobeerd én in vertaling, en keer op keer sneefde ik rond bladzijde 200. Dat voelt als intellectueel falen. Ik ken mensen die het geweldig vinden. Het is een boek dat ik gelezen wil hebben.

Waarom begon ik ineens van alles op te zoeken over dit boek? Vanwege Dick Schoof en Mark Rutte. Hoe komt het, vroeg ik me af, dat ons land twee keer achter elkaar zulke raadselachtige premiers heeft? Mannen zonder visie en idealen die het hoogste ambt bekleden. Was will der Kanzler? Mark Rutte werd weleens een man zonder eigenschappen genoemd. Iemand die ‘hé, hallo, hai’ roepend, liegend en lachend nergens iets van vond, nergens naartoe wilde met het land, en toch eindeloos aan de macht bleef. (Even voor de...