Een van attracties aan de boeken van Duits-Engelse schrijver W.G. Sebald (1944-2001) is dat de essayistische verslagen die hij maakte over zijn reizen door Europa werden verlucht met zijn eigen amateuristische zwart-wit foto’s. Het was niet altijd even duidelijk wat erop te zien was, maar dat was wel zo origineel en authentiek. In zijn ‘Engelse reportage’ De ring van Saturnus (1995) doet Sebald ook Amsterdam, Den Haag en Scheveningen aan. Hij gaat speciaal naar het Mauritshuis om De anatomische les van Rembrandt te zien en hij kijkt er met een kennersoog naar Ruysdaels Gezicht op Haarlem met de bleekvelden. Van geen van beiden gaf hij verstandig genoeg geen reproducties. Wel een vage foto van het Kurhaus in Scheveningen omdat het in al zijn allure indruk op hem maakte als een ‘hotelpaleis’.

De illustraties bij Sebalds boeken De ring van Saturnus, Melancholische dwaalwegen en De emigrés sluiten naadloos aan bij het essayistische verhaal dat hij vertelt. Het worden er...